BİN AYNALI EV
Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde...Develer tellal iken, pireler berber iken...Ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken...
Çok uzak ülkelerden birinde bin aynalı bir ev varmış.Küçük, mutlu bir köpekcik bu evin ününü duymuş ve onu görmeye karar vermiş.Az gitmiş, uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş ve bin aynalı evi bulmuş.
Merakla kulaklarını dikip, sevinçle kuyruğunu sallayarak evin açık kapısından içeri girmiş.Girmiş ki, ne görsün: Evin içinde bin tane köpekcik kulaklarını dikmiş ve ona sevinçle kuyruk sallamıyormuymuş!
Bu manzara küçük köpekciğin çok hoşuna gitmiş ve onlara genişçe gülümsemiş.O da ne? O bin köpekcik de ona geniş gülümsemelerle karşılık vermiş!Küçük köpekcik hava kararmadan yuvasına dönerken; "Burayı çok sevdim, artık sık sık ziyaret edeceğim" diye düşünüp mutlu olmuş.Oysa bu evin ününü sadece bizim küçük köpekcik duymamış.Bir başka köpekcik daha varmış.
Ama bu ikincisi, bizim birinci köpekcik gibi halinden hoşnut olan bir köpek değilmiş.O da az gitmiş, uz gitmiş, dere tepe düz gitmiş ve bin aynalı evi bulmuş.Yorgun argın ve her zamanki keyifsiz haliyle başını içeri uzatmış.Uzatmış ki ne görsün: Evin içinde bin tane tatsız tuzsuz, asık suratlı köpek gözlerini ona dikmiş, sinirli sinirli bakıyormuş.Bu manzara bu ikinci köpekciğin hiç mi hiç hoşuna gitmemiş ve onlara hırlamış. Hırlamış hırlamasına da, içerideki bin köpeğin de hep birden ona hırlayarak karşılık verdiğini görünce dehşete kapılmış.
Günü iyice berbat olmuş bir halde köyüne koşarken; "Ne korkunç bir yer burası? Bir daha semtine uğramam" diye düşünüp canı daha da sıkılmış.
Çevremizdeki her çehre bir aynadır. Siz o aynalara baktığınızda ne çeşit yansımalar görüyorsunuz?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder